உங்களுக்கு அதிக உடைமைகள் தேவையில்லை

உங்களுக்கு அதிக உடைமைகள் தேவையில்லை

எனது வீடு கானகத்தின் ஆழ்ந்த ரகசியமான இடத்தில் புதையுண்டு இருக்கிறது

ஒவ்வொரு ஆண்டும் , முந்தைய ஆண்டை விட இவி கொடிகள் நீளமாக வளர்கின்றன

உலக நடப்புகளால் சிதறாது நான் எளிமையாக வாழ்கிறேன்

விறகுவெட்டிகள் பாடுவது எப்போதாவது மரங்களின் ஊடே என்னை வந்து அடைகிறது

சூரியன் வானத்தில் இருக்கும் போதே , நான் எனது கிழிந்த துணிகளை பின்னுகிறேன்.

சந்திரனை நோக்கியவாறு,நான் எனக்கே புனித நூல்களை சத்தமாக வாசிக்கிறேன்

என் நம்பிக்கையை பின்பற்றுபவர்களுக்கு ஒரு வார்த்தை சொல்கிறேன்

மிகப்பரந்த இந்த வாழ்வை துய்க்க, உங்களுக்கு அதிக உடைமைகள் தேவையில்லை.

எனது சொந்த கிராமத்திற்கு திரும்புதல்

எனது சொந்த கிராமத்திற்கு பல ஆண்டுகளின் இன்மைக்கு பிறகு திரும்ப செல்கிறேன்

ஒரு நாட்டு விடுதியில் என்னை கிடத்தி மழையை கவனிக்கிறேன்

ஒரு கிண்ணமும் அங்கியும் மட்டுமே என்னிடம் இருக்கிறது

நான் ஊதுபத்தியை ஏற்றி தியானத்தில் அமர முயல்கிறேன்

சாளரத்திற்கு வெளியே இருளில் முழு இரவும் தூவானம்-

உள்ளே , இத்தனை வருட யாத்திரையின் நெகிழ்வான நினைவுகள்.

You do not need many things

My house is buried in the deepest recess of the forest
Every year, ivy vines grow longer than the year before.
Undisturbed by the affairs of the world I live at ease,
Woodmen’s singing rarely reaching me through the trees.
While the sun stays in the sky, I mend my torn clothes
And facing the moon, I read holy texts aloud to myself.
Let me drop a word of advice for believers of my faith.
To enjoy life’s immensity, you do not need many things.

Returning To My Native Village

Returning to my native village after many years’ absence:

I put up at a country inn and listen to the rain.

One robe, one bowl is all I have.

I light incense and strain to sit in meditation;

All night a steady drizzle outside the dark window --

Inside, poignant memories of these long years of pilgrimage.

Taiku Ryokan