நான் இந்த உலகத்து மனிதர்களை பார்க்கிறேன்

நான் இந்த உலகத்து மனிதர்களை பார்க்கிறேன்

இச்சைகளுக்காக தங்கள் வாழ்வை தூக்கி எறிபவர்கள்

தங்கள் ஏக்கங்களை ஒருபோதும் திருப்தி செய்துகொள்ள இயலாதவர்கள்

ஆழமான அவநம்பிக்கைக்கு உள்ளாகுகிறார்கள்

தங்களை தாங்களே துன்புறுத்திக்கொள்கிறார்கள்

அவர்கள் விரும்புவதே அவர்களுக்கு கிடைத்தாலும்

எத்தனை நாட்கள் அவர்களால் மகிழ்ச்சியாக இருக்க முடியும்?

ஒரு சொர்க்கலோக சுகத்திற்காக

பத்து நரகங்களின் துயரத்தை அனுபவிக்கிறார்கள்

தங்களை மிகவும் இறுக்கமாக சானைக்கல்லோடு பிணைத்துக்கொள்கிறார்கள்

இத்தகைய மனிதர்கள் குரங்குகளை போன்றவர்கள்

வெறி கொண்டு தண்ணீரில் நிலவை பிடிக்க முயல்பவர்கள்

பிறகு நீர்ச்சுழியில் வீழ்பவர்கள்

இந்த மிதக்கும் உலகத்தில் சிக்கிக்கொள்பவர்கள் முடிவற்று எத்தனை துயரப்படுகிறார்கள்

என்னைத் தவிர்த்து,அவர்களுக்காக நான் இரவு முழுவதும் கவலைப்படுகிறேன்

மேலும் என் பெருகும் கண்ணீரை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

***

நீ மலையுச்சியை மூடியிருக்கும்

இருண்மையான மேகங்களுக்கு மேல்

உயர வேண்டும்

இல்லையென்றால், நீ எப்போதுதான்

வெளிச்சத்தை காண்பாய்?

I watch people in the world
Throw away their lives lusting after things,
Never able to satisfy their desires,
Falling into deeper despair
And torturing themselves.
Even if they get what they want
How long will they be able to enjoy it?
For one heavenly pleasure
They suffer ten torments of hell,
Binding themselves more firmly to the grindstone.
Such people are like monkeys
Frantically grasping for the moon in the water
And then falling into a whirlpool.
How endlessly those caught up in the floating world suffer.
Despite myself, I fret over them all night
And cannot staunch my flow of tears.

***

you must rise above
the gloomy clouds
covering the mountaintop
otherwise, how will you
ever see the brightness?